T R A N S G E N D E R Y Z M

Autosugestia - zjawisko stare jak świat. Myślę, że to Ci się właśnie przytrafiło, Lee. Co do Twojej opinii o zdolnościach matematycznych kobiet, polecam artykuł z http://www.edukacja.net/polecamy/19-pol … lem-kobiet

Najnowsze badania potwierdzają to, co feministki twierdziły już od dawna – kobiety nie są gorsze w naukach ścisłych ze względu na konstrukcję swojego umysłu czy genetykę. Winna jest kultura, w której wychowywani są chłopcy i dziewczynki. To ona "każe" zarówno im, jak i całemu otoczeniu wierzyć, że domeną chłopców jest biegłość w matematyce, podczas gdy dziewczynki mają większe zdolności językowe.

Badanie przeprowadzone zostało przez Janet S. Hyde i Janet E. Mertz w oparciu o aktualne dane ze Stanów Zjednoczonych. Badaczki szukały odpowiedzi na trzy pytania: czy w całej populacji istnieją różnice między płciami w wynikach uzyskiwanych w matematyce? Czy różnice wynikające z płci pojawiają się również u tych, którzy są obdarzeni talentem matematycznym? I wreszcie – czy istnieją kobiety, które przejawiają szczególne talenty w dziedzinie matematyki?

Analiza aktualnych danych z USA dowiodła, że amerykańskie uczennice dorównują chłopcom w wynikach z matematyki. Co więcej, podobne wyniki pojawiają się również w kilku innych państwach. Można więc przyjąć, że stereotyp, jakoby dziewczynki miały sobie gorzej radzić z naukami ścisłymi, już dawno został obalony przez szkolną rzeczywistość. Wbrew przesądom, uczennice radzą sobie z matematyką co najmniej tak samo dobrze jak ich koledzy.

Odpowiedzi na pytania dostarczyły również analizy aktualnych osiągnięć szkolnych dziewczynek i chłopców. Okazało się, że więcej uczniów zdobywa powyżej 95% punktów w testach matematycznych, jednak ta różnica z roku na rok staje się w Stanach Zjednoczonych coraz mniejsza. Można się więc spodziewać, że w przeciągu kilku lat dziewczęta w takim samym stopniu co chłopcy będą zdobywać najwyższe wyniki z egzaminów z matematyki.

Najprawdopodobniej istnienie tej różnicy wynika z odmiennego traktowania uczniów i uczennic oraz różnych oczekiwań w stosunku do nich. Przez lata wierzono, że matematyka nie jest dla dziewcząt. Teraz jednak coraz mniej osób wierzy w ten stereotyp; widać to również w coraz lepszych wynikach testów.Odnośnie trzeciego pytania – o istnienie kobiet szczególnie utalentowanych w zakresie matematyki – badaczki przedstawiły sylwetki takich osób. Zauważają one jednocześnie, że dostrzeganie kobiet uzdolnionych matematycznie jest ściśle związane z czynnikami społeczno-kulturowymi. Stąd też w wielu kręgach są one celowo lekceważone, a ich działalność traktowana jest z mniejszą powagą niż podobne osiągnięcia mężczyzn.

Według badaczek to przede wszystkim nierówne postrzeganie płci winne jest temu, że kobiety postrzegane są jako mniej zdolne w dziedzinie nauk ścisłych. Nie istnieją żadne wiarygodne argumenty przemawiające za tym, że różnica taka miałaby być uwarunkowana biologicznie. Jednak ciągle w wielu krajach uważa się, że kobiety są mniej uzdolnione matematycznie i podkreśla się ich talenty językowe.

Hyde i Mertz zauważają również, że kraje, w których przykłada się dużą wagę do walki z nierównym statusem kobiet i mężczyzn, to również te kraje, w których kobiety i mężczyźni osiągają równie dobre wyniki z testów matematycznych. Dowodzą tym samym, że zniesienie uprzedzeń kulturowych i społecznych w faktyczny sposób wpływa na system edukacji oraz postrzeganie chłopców i dziewcząt i przekonanie o ich szczególnych zdolnościach.

http://dsc.discovery.com/news/2008/07/2 … -math.html - artykuł z lipca 2008r. Moje podejście do krzywdzących (a najnowsze badania wykazują, że w istocie krzywdzących) stereotypów jest bardzo negatywne. Po pierwsze: są niesprawiedliwe i szkodliwe (wywołują efekt autosugestii -> samospełniającej się przepowiedni). Po drugie: patrzę z perspektywy osoby przypisanej do grupy poszkodowanej przez stereotypy, a to pozostawia głęboki uraz. Dlaczego w Polsce istnieje liczbowa przewaga transseksualistów k/m nad m/k, przeciwnie niż w innych krajach? Być może przyczyną jest ich ucieczka przed krzywdzącym stereotypem (niekoniecznie matematycznym, to tylko przykład) i ogólna nietolerancja wobec osób, które wyłamują się ze schematów. Może Ty, Lee, też jesteś k/m, a raczej (m/k)/m? Podświadomie uciekasz przed własną kobiecością, bo postrzegasz kobiecość wyłącznie przez pryzmat stereotypów i stąd te Twoje wahania i zmiany odczuwania. Zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę opinie Lutra na temat kobiet (na pewno je znasz, skoro Twój wybór wiary protestanckiej był świadomy).

Po przeglądzie stron internetowych, wyświetlanych w czołówce google, uzmysłowiłem sobie, że wszystkie artykuły podkreślają wrodzone różnice  między płciami, m. in. w orientacji przestrzennej. Różnice owe mają ponoć wynikać z oddziaływania hormonów na mózg i potwierdzają je liczne badania naukowe. W tym momencie pod znakiem zapytania staje wartość naukowych badań. Okazuje się bowiem, chociażby na przykładzie tekstów przytoczonych przez Karola, że naukowcy dochodzą czasem do sprzecznych wniosków. Moim zdaniem, nawet gdyby mózgi kobiet i mężczyzn różniły się w sposób na tyle istotny, że byłoby to powszechnie odczuwalne, to i tak nie powinno się tego nieustannie podkreślać, siejąc niekorzystną społecznie propagandę, pogłębiającą płciowe dysproporcje.
Odnośnie ts i tg, wydaje mi się, że na psychikę takich jednostek, oprócz oczywiście wrodzonych predyspozycji, wpływa przede wszystkim rodzina, a dopiero w dalszej kolejności stereotypy społeczne, aczkolwiek stereotypy społeczne mogą zakłócać prawidłowe funkcjonowanie rodziny i następuje tu sprzężenie zwrotne.
Myślę, że większość tsów k/m chciałoby być postrzeganych jako 100% mężczyźni, stąd roszczą sobie prawo do posiadania fobii, np. homofobii, posługiwania się różnymi stereotypami i wygłaszania takich samych poglądów, jakie wygłaszać wolno biologicznemu mężczyźnie. Chcą zniwelować totalnie wszelkie różnice pomiędzy sobą, a resztą mężczyzn, nawet jeśli miałoby to wyjść na gorsze im, czy też innym ludziom (czego osobiście oczywiście nie popieram).
Inną kwestią jest to, że osobniki biologicznie kobiece są w naszym kraju często krytykowane i źle traktowane, bez względu na to co robią. Hetero, wpisujące się w patriarchalny system nazywane bywają "słodkimi idiotkami", "kurami domowymi", uznawane są za głupsze od facetów, itp. Kobiety przedsiębiorcze, polityczki, biznesmenki uważane bywają za uzurpatorki w męskim świecie władzy, pozbawione kobiecości i nieszczęśliwe z powodu nierealizowania swych kobiecych potrzeb - rodzenia dzieci i dogadzania swoim mężom. Lesbijki oceniane są jako osoby zaburzone, niedojrzałe, wygodne i egoistyczne. Wreszcie ts k/m, to zdrajcy kobiecego świata oraz interesów kobiet.
Wygląda na to, że jednak najlepiej urodzić się jest facetem.

Wyniki badań mogą też różnić się od siebie w czasie (pomijając już wyniki badań nierzetelnych) ze względu na przemiany społeczne przekładające się na wyniki testów (i faktycznie zauważa się takie zjawisko). Tak samo błędem jest bezkrytyczne przenoszenie wyników badań nad zwierzętami na ludzi. Jedni ludzie żyją w XXI wieku, inni w epoce Tomasza z Akwinu. Jeśli ktoś chce dyskutować poważnie, powinien przedstawiać fakty i dowody, bo ja nie mam ochoty na dalsze udowadnianie, że nie jestem wielbłądem, a propagowanie dyskryminujących poglądów osobiście mi szkodzi, przynajmniej w mojej obecnej sytuacji życiowej.

No, Wendigo, mógłbyś się wypowiedzieć też co nam się przydarzyło w Poznaniu.. Uzupełniłoby wypowiedź Lee :>

Jako k/m (nvm czy tg czy ts, dla mnie sa to pojęcia wymienne, acz ts wiąże z większym poczuciem nieszczęśliwości) nie propaguje żadnych treści homofobicznych, częściej już anty-kobiece, ale nie chce krzywdzić tych kobiet które sę wyłąmują ze schematu, ani nie widze w ts/tg m/k faceta, jakto któryś z kolegów Wendiga, tylko dostrzegam kobiecość, nawet u osobników biologicznie męskich.. Nie holduje więc temu solidaryzmowi tró-kaemów z innymi facetami, ze szkodą dla siebie (bo koledzy bywają heteronormatywni_), ale cóż, coś za coś, drodzy państwo, używajmy rozumu!

Niestety Solo, nie znam osobiście środowiska lesbijek, więc nie jestem w stanie stwierdzić, ile z nich określa siebie jako biseksualistki. Tym bardziej nie wiem, co nimi powoduje w przyjęciu takiego miana. Być może po prostu część z nich rzeczywiście jest bi?
Prawdą jest Karolu, że bez wnikliwej analizy danego badania, trudno jest ocenić jego wiarygodność. Ze stereotypami ciężko jest wygrać, ale walczyć warto. Sam często muszę się tłumaczyć ludziom i naprostowywać ich błędne przekonania odnośnie własnej osoby, aczkolwiek nie zawsze mi się chce to robić. Pamiętam jak ostatnimi czasy mojej babci złamał się kluczyk w skrzynce na listy. Zamiast mnie poprosić o pomoc, zaczęła ubolewać nad brakiem mężczyzny na podorędziu i twierdzić, że tylko facet by to umiał naprawić. Strasznie mnie to zasmuciło i rozczarowało zarazem. Takich przykładów można by mnożyć.

To lesbijki istnieją!! Aaaaaa!!